FIZJOTERAPIA STOMATOLOGICZNA

Fizjoterapia stomatologiczna to jedna z dziedzin fizjoterapii, która zajmuje się terapią układu stomatognatycznego. Jest ona skuteczną formą leczenia zaburzeń i dolegliwości takich jak dysfunkcje stawów skroniowo-żuchwowych (ang. temporomandibular disorders - w skrócie TMD). Może być stosowana jako podstawowa metoda terapeutyczna lub jako uzupełnienie leczenia protetycznego, ortodontycznego lub przy implantologii. Rehabilitacja stomatologiczna cieszy się coraz większą popularnością i uważana jest za najlepszą metodę leczenia zachowawczego TMD, wykazuje przy tym niskie ryzyko powikłań.

Fizjoterapia stomatologiczna uzupełnia leczenie stomatologiczne w przypadku następujących objawów:

- zaburzenia przełykania,
- problemy z otwarciem i zamykaniem ust,
- bruksizm (zgrzytanie i zaciskanie zębów)
- bóle i tarcia w obrębie stawów skroniowo żuchwowych,
- bóle zębów oraz ich nadwrażliwość,
- napięcia i ból w okolicach żuchwy,
- występowanie nadmiernego napięcia mięśni żucia,
- migrena,
- częste bóle głowy i karku, nasilające się w trakcie zaciskania zębów,
- szumy uszne,
- zawroty głowy,
- mdłości,
- tępy ból w okolicach ucha lub twarzy,
- ból kręgosłupa, w tym odcinka szyjnego,
- drętwienie lub mrowienie w palcach,
- ból po zabiegu chirurgicznym (np. chirurgiczne rozszerzenie szczęki) lub po wszczepieniu implantu.

Według niektórych statystyk aż 7 z 10 osób cierpi na dolegliwości związane z zaciskaniem zębów. Zaciskanie szczęk jest odruchem parafunkcjonalnym. Nie jest postrzegany jako zły nawyk. Kontakty zębowe powstaja jedynie podczas czynności połykania pokarmów lub przełykania śliny. Czynność połykania śliny odbywa się z częstotliwością 1500-2000 razy na 24 godziny. Podczas dnia kontakty zębowe są więc krótkie, około 30 minut na dobę.

Ze względu na to, że główną przyczyną bruksizmu wydaje się codzienny stres, pomocne może być wszystko, co redukuje stres -słuchanie muzyki, czytanie książek, spacery lub kąpiele. Można także skorzystać z nauki skutecznych sposobów radzenia sobie ze stresującymi sytuacjami. Bardzo pomocna jest aktywizacja układu przywspółczulnego. Odpowiednie techniki stymulują nerw błędny odpowiedzialny za leczenie organizmu..